Sudan Sessizlik

Dokunsam harelerine çoğalır suda tebessüm
Nereye gitse denizin bir ucu... Benim.

Atlas kemiğini soyunmuş
Hangi kayayı yoklasa boynu bükük
Ay nerede dursa içimizi döktük
Islaktı çoğalan hayat güncesi
Dip in'den çıkmak nedir bilmedik
...

-Sensiz sessizlik geceleri-
İşgalin uzanan parmaklıkları arkasında
Sustukça konuşur gibi
Ah çekti, suyun sesi
-Ne/me- kırılan kirpiğin grameri-

Düş'se ateşten...

Kimse görmez, avuçladıkça...
-Su içinde mavi-
Oysa ne koyudur daralan şeffaflığı
O yüzden değimlidir pınarın son bulduğu nokta
Bilse akmazdı her gediğin kollarına
-Bulanık bir suyum şimdi-
Enki'nin duru koynunda

Suyun sesi neyi anlatır sana...