Sus Şair

Ne vurdum duymaz akşamları,
Saldı sevdan
Hasretinle bir olup üstüme.
Saatler her gece oniki yi gösterdiğin de...

Taşlaşır,gasvetin dolardı yüreğime,
Gece karanlıklarla bir olup,
Esir ederdi her gece,
Üşenmeden,
Erinmeden,
Her gece kendine...

Saatler on ikiyi her geçtiğin de,
Yıkanır,
Temizlenir niyet ederdi gusle.
Aklı sıra yine girecek,
Her zaman ki bakir görünüme...

Oysa Adem'in elmayı ısırdığından beri,
Var mıdır,bu yorgun dünya da,
Kalmış mıdır, bakir bir gece.
Dar alanda kısa paslaşmalar,
Issız sokaklar,
Alim Allah ya gelirse bir dile...

Ya da o sessiz duran duvaralar,
Bir dertleşirlerse bir birleriyle.
En iyisi,
Sus şair sus,
Çok konuşma artık,
Sen de otur edebinle...