Suskularımın Sözcüsü Asi Mısralarımdır

----
Sancılarımı dalgakıranlarına emanet bırakıp
Biriktirdiğim yosun nefesli denizinde
Sevi kulaçlarımın yorgun dönüşlerinde sana boğuluyorum
Duyar mı çığlığımı metruk duruşundaki sensiz kentim

?''
Şimdi

Birikme gözlerimin ziyasına yâr..
Ağlarsam düşersin bakışlarımın uçurumundan diye korkarım
Dilime k/ayıp gidişlerin b/ulaşır
ruhumun kara kaderine biçilen hiçlik dolaşır
Seferi bir ömrün bitim yerinde kirpiklerime üşüşen ağlak hallerim
Çölün ayak uçlarımda biriktirdiği susuzluklar günah doğurur
Ayalarımda sessizce sökülen dualarıma aldırmaz mavi gülüşlü melekler

Suskularımın sözcüsü asi mısralarımdır
Aklımın kasırgasında uhdedir ayaza çekilen nefes çekişlerin
Dudağım buzul, hani öpüşlerin donmasın
Eteklerinde sağır bir oyuncak bebek beklentisi çocuk ruhum üşümesin


Kendimi kaç defa suçlu ilan ettim hayalini anımsarken
Kaç defa ellerimin kelepçesinde yalanları kilide vurdum
Ayrılığın saatlerini gecenin kör yanına bıraktım
Yorgun ırmaklara sızarken sessiz ağlamalarım

Yüreğimin bozkırında damıtılmış yeşil vadiler donatısı
Ve iklimlerin isyanıydı senin gülüşlerine ekilen zemheri gülüş
Her mevsime çökerdi zemheri
Baharı beklemek imkanı imkansızlığa terk etmekti
Seline kapılırken deli bir yağağın
Aşkın en mahur yanında yanmaktı