Suskun Bir Seyyahın Aşk'a Helal Kısmı

Tek heceli rüyaydı bu sana düştüğüm
Yüreğimin kubbeleri yıkılmıştı arşa değerken
Sözcükler kendi kendine fırlarken dudaklarımdan
Tutmaya mecalim kalmamıştı kendimi
Ruhum öylesine dargındı ki sana
Kalemim taşıyamıyordu hamallığını yaptığım
Aşk'ı



Hâki gözlerinde kırk yıllık hatır arıyordum
Suskun bir seyyahtım ömrümde
Çocuk gülüşlerimi bırakıyordum
Her geçtiğim yetimin gözlerine
Belki tavaf ediyordum dünyayı
Seni unuturum diye


Perdesini çekmişti gece
Yıldızlar cirit atarken aklımda
Kendimi satıyorum düşlerime
Bozdur bozdur harca
Aşk'a helaldir . . .


Ne zaman 'sizi'
' Sen ' yapsam
' Biz ' de kayboluyordum
Işığı yoktu caddelerin
Kaldırımların dilsiz taraflarından yürüyorduk
Köşe başı miladı dolmuş
Sensizlik çarpıyordu suretime
Bütün yüreğimi arşınlıyordum sana varmak adına
Tek seferlik yolcu misali çıkarken
Vahasını kaybetmiş sahraya
Bir ' ben ' kalıyordu kendini bulamayan
Bir de önsözlerime kesme işareti vurmuş cellatlar


İpimi çekiyordu mavisini kaybetmiş şehir
Şair kelamında dua arıyordum
Kaç kutsal kitap ederdi bir ' aşk '
Kaç kere secde etmem gerekirdi
Hiçlikten hepliğe doğru




Sema'ya doğru çeviriyordum ellerimi
Sesime ses vermeliydi melek kanatları
Beyaz düşman olmuştu bakışlarıma
Siyah her zaman peşimde azılı bir katil
Tut ellerimden çek kendine doğru
Lime lime olmuş yüreğimin
Sol parçasını sakla kendine
Girizgah bölümünde
Adını;
?Sevda koydum siyah bakışlı gece ?