Suskunluğuma...

Kıyısına özlem oturmuş iki satır aşkın
Yosun tutan ellerin
Ve süresiz bekleyişlerin en masum yolcusuyum
Bilsem ki sana çıkacak tüm sokaklar
Ve acıtmayacak canımı yokluğun
Keşke diye başlamayacak sözcüklerim
Yol yapardım umuttan
Ve yaralara merhem gözyaşımdan...






Şimdi puslu gözlerim cam kenarı
Ve ellerim camlarda buğulu ıslak
Solan çiçeklerimle susamışken aşka
Ve sana
Ve süresiz
Ve imkânsızken kavuşmak
Vakitsiz ayrılıklara gebeyken gece
Gözyaşı biriktirmişken avuçlarımda
Gökyüzüne dalarken ümitsizce
Ahla ezber ederken süresiz gidişlerin dönüşe suskunluğunu
Işıksız gözlerle süslerim son(u)mu(du)...







Ve yıldızlar kayarken gökten ıslak yüreğime
Sessiz sedasız ağlar kalbim feryada gömüle gömüle
Savunmasız sözcükler birikir efkârlı gecemin üstüne
Ve anlamsız bir boşluk sallanır gözlerimde
Nedensiz başlar tümcelerim lal olan dilimde
Ve ben bilirim ki
Ne kadar uzaksan bana
Ne kadar imkânsızsan
O kadar vazgeçilmezisin hayatımın...





Kal yüreğimde sakın daha derine inme...!!!