Sus/ma/ hakkımı kullanıyorum

her töhmeti yükleyip dilime susma hakkını kullanıyorum
sana söyleyecek sözler
sana dökülecek mısralar hakkı için
sana adanmış yumruk kadar yürek hakkı için
sus!!!
bir defa haklı olamamanın kızgınlığında olabilirsin
belki haklıyken haksız rölüne bürünmenin hatrı için
sus!!

söz ezberinden uzak bakışlarımda sunmak vardı içimdeki depremi
sana koşuyorum işte tükenen günler adına
kalmadı pişmanlık, kalmadı ardıma sana sunacağım şiir ötesi
yazılan her söylem adına pişmanlık sanarak
sus!!

dalıma koyacağım yeşil yaprak adına yeşillik bile yok
yada kandırmaca kuru dal üzerine çizebileceğim yeşil boya
her kudum kesiğinde topuklarıma kadar yorgun
yada göz kuytuma kadar dolaşık kirpik ıslanığım adına
sus!!

zaman ölümlü saltanatını acımasız sayfalarında kara bir leke
kör kütük sarhoş dolaşmasında yere kapaklanma arifesi
tüm silsile rüyalar hatrına
gecelemeden, uyumadan rüya görebilme hatrına
asıp yüreğine en masumiyeti
sus!!

''narin bedenini yüreğime rölyef kazınımına sundum''

sevda ağacında aşk defterini yazımlara bırakıyorum
sonsuz usumda sen
koca yüreğimde çarpan yada esen lodostan öteberin
zaaflarımı örten üşümüş nöbetlerime hicap ötelemsine bırakıyorum
her suskumu sana armağan bırakma adına
çocuk gözyaşlarımı silebileceğim yırtık mendil adına
sus!!