Susmak

Gönlümün fırtınası
Suskunluğumda uçuşan ses
Konuşacak mecal yoksa
Susmak en hayırlı nefes
En onurlu intihar sessizlik
Onca ölümdür anca
Bir de yaşamak
Ömrün darağacında
İncecik iplik

Yaralarından gece sızarken Ay'ın
Susarsın kusar gibi
İsyanların yasını
Darbe çöker içinin baharına
Kılıçtan geçirirsin marazların hasını

Günün birinde
Hayattan kaçırabildiğin kadar
Kalırsın kendine
Susabildiğin kadar
Dinleyebilirsin geçmişinin Lirini

Bir kaçamaktır susuşun
Siper almaktır insan bombardımanında
Yazılır kanadına bir göçer kuşun
Türküsü bir sazın mızrabında
Kördüğüm olur
Susturulmuş feryadın

Gönlümün rüzgârında uçuşur sözcükler
Mevsim henüz hasat değil
Nadasıma tohum dökecekler
Mabedimden kaldırma başını
Ben bir destanın ardı sıra giderim
Peşimden gelecekler
Ben okşarken saçını

Sen sana kalana dek durma koş
Ben en son bıraktığın yerde
Ölürüm
Sen iyi insanlar biriktir gönlünde
Ben seni her yerden görürüm


Kaç yara almışsam
Hepsi çentiklidir ciğerimde
Bir şiirden bile kafayı bulur oldum
Eskisi gibi içemiyorum hüzünlerin meyini
Ne kadehler devriliyor beynimde
Koluma giriyorsun
Düşlerime girerken gülüşlerin
Sokak lambaları kırılmış bir yolun
Son kıvrımında