Susmalar

"Aşk yığının himmetinden kurtulurum bir gün /elbet"

Peşin sıra gelen yanılgılardan sonra
Laçkalaşmış aşk ezgileri söyledim
Hıçkırığı bol türküler doladım dillere
Sen ise bütün tınılarımı kulak ardı ediyordun

Susuyordun.


Sinsice sığınıverdi susmalara,
günaha bulanmış dudakların.
Adımı anmayacak kadar,

korkak,

titrek,

günahkar

ve

suskun



Acıların kırağısıyla mutalaksın,
müebbetin yalnız hücresinde.
Kabzasına sığdıramadığın aşk kırıntılarıyla
kesik kesik savaş veriyorsun
susmaların iç çekişmeleriyle.




Vurgusuz bir cümle misali artık gözlerin.
Anlamını yitirmiş,yenilmiş
karanlık izbede donmuş bakışların.
Isıtmak istiyordun içini
sokuluyordun parmaklıkları aşıp, içeri sızan ak varak ışığa
parmakların avuç içi çizgilerinde oynaşıyorlardı.


Farkında değildin
hiç bir seviş getiriş ısıtmıyordu artık seni
kanına işlemişti susmaların ayazı
donuyordun yanılgıların ardı süreklediği pişmanlıklarda.


Peşin sıra gelen yanılgılardan sonra
"unuttum"diyorum seni
Sencilliğinden kurtuluyordum
susmalara bile sığınamıyordun
Hayat çemberimden bir teğetde sen geçiyordun

Ve

susmalarıda yutuyordun hücrende.
özümde benden öte sen kalmayana kadar

önce

bir bir

sonra

hepsini....