Sustu Dilim

sustu dilim sensizliğimde
kayboldum umutsuz şiirlerde
çiçekler açmıyor artık evimin hiç bir yerinde
sürüklendim kederlerinde
seni kendime yasak ettim
sustu
lal oldu dilim
ben yok olup yittim
bir tek seni içimden
yitiremedim


hangi sensizliğe dalsam seninleydim
hangi sokağa girsem peşimden geldin
kaç damlaydı göz yaşlarım
kaç kez senin için ağladım
hiç hesabını tutamadım
senden sonra yaşamak için
ben hep yine sevdana sarıldım


boş çerçeveler süsledi duvarlarımı
hep hasretin sardı anılarımı
sinemaya hep iki bilet aldım
aşk filmlerinde yine ben sensiz kaldım
senden sonra dolmadı hiç boşluklarım
hep sensizliğimi avuçladım
katlayıp,katlayıp hüzünleri sardım
sen sebebiydin hep arayışlarımın


hayatla bile sen gelesin diyeydi tüm kavgalarım
biliyordum imkansızdın
biliyordum gelmeyecektin
oysa her zaman canımın parçasıydın
sende yaşayamadıklarımı buldum sandım
bir aşk doldu ki içime şaha kalktım
doldu taştı seninle tüm kıyılarım
yüzümdeydin hep imbatı gibi izmirin
rüzgar yerine yüzüme esenim
sen çayım sen şekerim
burnumdan tütenim
sen ki damarımda akanım


gitsen de
hala içlerimde susmayanım
hep yüreğime,yüreğime asılanım
sevda diye yüreğime yazılanım
geçmiyor ki sensiz hiç bir an/ım
içimde dışımda
ama yüreğimde,
ama göz yaşımda
hep benimle yaşayanım
bil ki sevdanı içimden atamadım..




MıSRa