Sustum En Lal Halimle

Söyle dilimin suskusu
hangi bakışım
hüzünlü bir cümle olup intihardır ömrüme
hangi kıyamet dokunur söylesene
alnının tam ortasındaki buseme...

Gidişine şahit oldu olalı bu yürek
hiçbir giden Sen'den öteye gidemedi
sustum en ' lal ' halimle suretine
sonsuzluğa uzandım gözlerinin kıyısında
mutluydum kayboluşlarımın ertesinde
dudağımda adın kaldı, kafiydi
ezbere dokunsun diye dilin dilime
ıslak türküler serptim
üşüyen gecelerimin sönmeyen ateşine...

Senin unut diye söylediğin cümleleri
ben hep ''umut'' diye algıladım
yapma sevgili
kıblenden döndürme beni yine
kayıp bir şehir olur gözlerim.
Sen sürdükçe kelimeleri yüreğimin odalarına
gücüm yetmiyor gülüşlerine tırmanmaya
mevsimler kadar uzak sevinçlerim
inan ki sevgili
her dilde ' mübah ' seni sevme ibadetim...

Gülüşlerin aynı kalsın nolur
gözlerimden eksik etme baharı
ben, dingin nehirlerin kıyısında bir yalnız
yitirilmişliğe uzanır her yanım
kimsenin bilmediği şarkılarda özlerim seni
ruhu dolandıkça ayaklarıma anıların
toprağa düşer cümlelerimin kimsesizliği
ve öyle bir sızıdır ki
kalemim bile
sensizlik yanımdan vurur yüreksizliğimi.