Süveyda İçli Türküm...

//Uzakların şarkısını yakınlaştıran hüzün,
Acı davrandı tebessümde...//







Uzun bir yağmur altında
Islak, üşümüş ellerimle
Suskun ve küskün...






Yitene baktıkça yürek
Kurşun sızısı gibi
An gelir sızıyla
Ölesiye ağlarım...






Kıvılcım çıkmaz kınından
Özlem çağladıkça
Paslı bir bıçak gibi keser günü
Süveyda...





Süveyda hükmeder zifirde yansımayla...
Rastlantıdan uzakta
Hüzün eskimez süveyda,
Eskimez demlenir zamanla...
Soluğu böler her defasında..
Düşler yorgun düştükçe
Kirpikler ıslak...







Takvim sayfalarına gömülür
Bin bir ziyan...






Ve susarsın konuştuklarını
Sürgülersin özünü sözüne...
Zul gelsede ağlamak..
Tutuşur her bir türkü
?hayal içinde düş yorulur?








Şehrim de yağmur havası
Büsbütün daraltıyor kasveti
Kaçış yok
Zihni yoran taşıyıcıların nakliyesinden...






Evcil bir acıyla kavruk yürek
Her yağmur damlasıyla
Alevi lal kızılı...



Sevmiyorum yağmuru
Gelsene sen süveyda...
İksir gibi yayıl hücrelerime
Zifirden peçe yap yine yüzümde
Sende saklanayım olmaz mı yine...
Düş ağır mesaide
Gidenleri gömeyim yüreğine...



süveyda:karanlık ,zifir..