Tahta Sandalye

tahta sandalyemde yağmurun ayak izleri
güneş uyudu solgun penceremde
terk-i diyar çocukluğum gibi

sıtkı amca akşam yürüşünde
karısı öldüğünden beri mahrur bakışları
gözleri babam
yüreğimin yarısı vurgun
merhaba evlat... nasılsın sıtkı amca
pirinç taşırdı yalnızlığıma babam
heybetli adamdı
şimdi gözlerime bakıp
siz kimsiniz kızım... deler gecemi kor bir yangın
ah hayat! sen misin adil olan
adalet dağıtırdı babam..
üzülme anne
yalnızlaşıyoruz... ufalanıyoruz
ellerim yetişecek andım olsun

hüzün gözlü bebeğim
kır çiçekleri vardı masamızda hatırlar mısın
sabahat öğretmen'in... güzel yalnız kadın
saçlarının sarısına hayrandı düşlerin
sen masa altlarından topladığım çocuk, esmer delikanlım
hayatta pişman olmadığım tek şeysin demiştim...
sen benim sözümsün...

mor begonvilli sokağım
dümeni duman almış kaptan
esmeray'lı gecelerim... unutama beni
malatya'nın kızıl akşamı
babamdan korkup kaçtığım balkonum
gün görmeden soldu düşlerim
ve... kardeşim
kırmızı bluzlu... deli dolu...
doktorculuk oynaya oynaya iğneden kanayan ellerim

bayramlarım oldu inadına
illa ki balonlar astım yalnızlığıma
ellerinden tuttum seni
bırakma ellerimi hayat...
tahta sandalyem
ömrümün mihenk taşı
ecem hala kalbimdesin
çırpınan kekliğim, gökkuşağım
bir penceresin hayat
kirlerinden arınmış yağmur
camların ardında yaşananlar
ne senin, ne benim bildiğim
dişliler çıksa yollarıma
bir buket çiçek doğar gecelerime ansızın

hamamönü sessiz şehrim
sokaklarında arşınladığım özgeçmişim
ödüller taşarken hırsların gölgesinde
unutulmuş adım
ortada kalan gülücüklü bakır sini
içinde bir demet yaşamak
geleceğe, gelecekse eğer
bir adım yanaştığım
çelenklerimi donandığım
ve kalbimdeki buzulların gölgesinde
sıcak, sımsıcak bir sevda
insana dair, yaşamaya dair
elimdeki bavula sığdırdığım kayıplar
kazançlar insan yüreğimde
terazim tartar geceyi
kırmızı pabuçlarım var benim hayat
yürüyeceğim sana inat...




30.11.2013