Tanımadığım Biri
Hastanedeyim.
Bu ne?
Tüm şehir orada
Sanırsın her kes hasta...
Sedyede bir kadın.
Sarışın orta yaş geçkini
Gözleri boşlukta
Anlamsız bakışları çevrede
Düşünüyor olmalı
Belki soruyordur da kendi kendine,
Bu sedyede yatan beden kimin?
Küçük,zarif ayaklarım nerede,
Nerede ellerim, saçlarım?
Çevremdekiler kim?
Kim bu tanımadığım yüzler
Hani nerede beni gözleriyle soyan,
Benim için kavgalar eden
Onlar nerede,
Neredeler?
Göz göze geliyoruz bir an
Ben bu değilim der gibi bakışları...
Dudakları kıpırdıyor,
Çok yorgunlar besbelli konuşamıyorlar
Sağ el parmaklarını oynatıyor
Göz kapaklarıyla konuşuyor
Gülümsemeye çalışıyor
Ama beceremiyor
Göz çukurları doluyor
Gözleri boğuluyor...
Sedyede bir kadın
Sarışın orta yaş geçkini
Tanımadığım biri
Gözleriyle
Bana geçmişini anlatıyor...
şair yüreği işte bu dostum hassas ve duyarlı..tebrıklerımı bırakıyorum..
izlenimler ,hayatın içinden geçerken akla kalbe göze takılanlar... güzeldi..kutlarım👍👍
insan duyarlı ve hassas olursa ...bir de şairlik varsa serde ; işte böyle tanımadığı birine de şiir yazar
sedyede yatan kadınla göz kapaklarıyla da konuşur yürektentebrikler Mehmet bey 😙
Sedyede bir kadın Sarışın orta yaş geçkini Tanımadığım biri Gözleriyle Bana geçmişini anlatıyor...
Üstad'ım, özlemişim sayfanızda şiir okumayı.. Düşündüren dizeler sade ve her zamanki gibi anlamlı.. Yüreğinize sağlık...