Tanrıdan Seni Dileyeceğim

Uzaklardan geliyor yine araba,
Eminim bu kez geleceksin bana,
Kapıları açılacak vuslata ardı sıra,
Sen ineceksin bir prenses edasıyla,
Göreceksin gittiğin günden beri,
Seni beklediğimi bu durakta,
O an sarılıp boynuma ağlayacaksın.
Yalnız bırakmam seni gözyaşlarımla,
Aslında benimde ihtiyacım yok değil,
Uzun bekleyişlerimin sonunda ağlamalara,
Hani o hiç gelmeyecek olan vuslata...

Mahşeri kalabalık ortalık,
Herkes vuslatın heyecanından kaynıyor,
Şen çocuklar gibi koşuyor yalnızlık,
Kimsesizlik yüreğimde voltasını atıyor,
Sevdamı vurmuş alnından,
Hüküm vermişler karanlık bir müebbede,
Korkutuyor beni durmaksızın geçen zaman.
Ya indiysen o otobüsten,
O kalabalığın çığlıklarına tıkayıp kulaklarını,
Gözlerini kapatıp aşkın üstüne,
Karşında dursam bile beni göremediysen.
Ya bilmediğin bir başkasına binip şuursuzca,
Gittiysen...

Yok, yoksun, çok aradım seni,
Sen hiç binmedin bu köhne otobüse,
Hiç yol almadın bana doğru,
Gelmedin çağırsa da seni vuslat,
Sevdalar yalandı senin gibi,
Aşk koskoca bir yalancı,
Ben yolcuyum bu dünyada,
Sen ihanetinin koynunda hancı,
Beklemeyeceğim artık seni,
Gelmesen de olur bir tanem,
Dizlerim taşıyamıyor artık beni,
Sırtımda kambur bir sevda,
Ve ben yollarda bıraktım gözlerimin ferini,

Gelmeyeceksin değil mi?
Adım gibi biliyorum gelmeyeceksin.
Belki de uzak bir yerlerde dualar ediyorsun.
Ölsün de beklemesin diye,
Bense senden vazgeçmeyeceğim.
Dilek ağaçlarını hasretimle süslemeyeceğim,
Dualarımı yollayacağım rüzgârla sana,
Senin için açılacak ellerim.
Son nefesimi verirken bile sarılıp umuduma,
Tanrıdan seni dileyeceğim.