Tavşandan Şapka Çıkarma Seansları
devrilmiş bir felaket gemisinde sessiz haykırırım
bir dağ ile bir fare arasında sıkışmış aklım
çarpmış bir minare gölgeme
nasıl boyarım yüzümü
buna nasıl kılıf uyar nasıl kapatırım
şaşkınım
uyumuyorum
ama uykudayım...!
aykırı kelamlar eğitmişimdir çokça
tetanoza kafa tutan paslanmış tümceler
şiire kafiyeli imgeler içirmişimdir sunağı tezgahsız mısralarda
intiharları bile renk renk boyayıp asmışımdır boynuma
ki ölüm hiç yokken aklımın yamacında
ki imgeli olsun/ölsün ölecekse adam gibi nutkum
ki şiirdi her şair gibi tutkum....!
ki; eşekten zebra çıkarabilmek derdi bana ustam
benzetmekten öte geçemedim cılız fırçalarla
ondan eşek olmuşumdur oldumsa
daha iyi iki kelama
ki ben şiir okudum
ki ben şiir okurdum
ki ben polis değildim
ki ben iki kelamın eşeğiydim olsa olsa
ne bilirim don kimin donuysa...!
bilirim
beşikten eşiğe baki o bendeki eşeklik
bilirim çıkar yine yeninden
kötü karı tövbesi gibi görünce iki şuh kelamı bir arada
lakin
kim kızmaz arada Tanrı'ya
ve kim siler bir çırpıda!
vefa'ya da isim koyan o insana da
adını koyarken vermiş oysa kulunun
ki hata yapar çokça
kızmaktan çok anlamak insancıllıksa
ve affetmekten büyük var mıdır başka ceza...!
ama şimdi kırıldı can damarım mai/yetim...
t a v ş a n d a n .... ş a p k a çıkarma seanslarında!
salladığım engin taltiflerden değil gocunmam
''üstü kalsın yine Tanrı''
unutma ama
hırs tarlasında otlar en çok
şeytanlar
ve kalsın kulağının bir tarafında;
sen sen ol bir daha
ya pijamasız binme h/g/ecelere
ya da zebraları bir daha dışarı çıkarma
hele yağmura...!
ToprağınSesi
cok güzel hocam yine harika bir siirinizi daha 😙 cok güzeldi🙂🙂
Anlatım, bütünlük ve derinlik yerli yerinde. Beğenerek okudum. Güne şiir arayanlara duyuru niteliğindeydi. Kutluyorum.
'Uyumuyorum Ama uykudayım' ... Her tarafta doldurulamayacak boşluklar var elbet, ama en çok insan içindekini dokumak ister ki bir yalana,bir illegal oluşuma mahal vermesin..İnsan en çok içindekini tasnife girişemeyişine sayar,söver..Görüneni el yordamıyla bulur,kimi zaman bir boşluğu tokatlarsında içindeki boşluğa el süremeyişini anlamazsın..Öyle bir boşlukta debeleniyorum işte..El süremiyorum bu sebepten bilemiyorum kimler neleri dokumuşlar,hangi dil hangi enkazı yığmış,hangi göz hangi seli boca etmiş..Dokunamadığım iç seslerimde cabası,bam telimden sarkan ama çıt çıkarmayan bir çığlık çığlıktan sayılır mı,haykırmadıkça içim dışıma çıkar mı,sanmam.. Biliyorum hiçbirşey gördüğüm kadarı değil,ardı var,sahne arkası var biliyorum akabinde devinen umutlar,kimi zaman kulpsuz tutulan hırslar var ki bu ancak bu kadar can yakar..Biliyorum gördüğümün görmediğim kadarı var,ve ne mutlu bana ki göreceğim ana kadar istiflediğim sabrım var..
Abi,mükemmel şiirdi..Yalnızca dudaklarını mı araladın,sanmam zihnin ellerine ne denli direktifler verdiyse yılankavi her duygunun eşiğini aşındırmış kalemin..Böylesi kapalı olduğu halde böylesi sezinletemez her şiir.. Bin minnetle..
"lakin kim kızmaz arada Tanrı'ya ve kim siler bir çırpıda! vefa'ya da isim koyan o insana da adını koyarken vermiş oysa kulunun ki hata yapar çokça kızmaktan çok anlamak insancıllıksa ve affetmekten büyük var mıdır başka ceza...!"
yüreğine sağlık sevgili arkadaşım sevgili arkadaşım
Allah bile kullarını affederken...
Kutlarım şair Kocaman yüreğini
Selam ve sevgilerimle..
ki;
ne zaman ekledin bilmiyorum bu şiiri.
gündüzden sarktı belki geceye..
bazı şairler borçludur
şiirin borcu ödedi geceye.
tebrikler şair.