Tek Nefesle Bir Gece

I
Flu bir karenin öteki yüzünde gece çöktü
Ne sahibinin çığlığı canlı kaldı
Ne de küfürler kalıcı...

Satır satır dilimlendim bir fotoğrafa
Göz görmese de beynin yaşadığı;
Kalabalık bir cadde içinde sara nöbetiydi.

Bir önceki cinnetin şarapnel parçaları arasından,
Başka bir tenin kokusuyla şehre girdi leyla
Ve şeytan iman etti öfkemin yanında...

II
Gözlere, kabus olsa silüeti
Saati şaşırmış gecelere, karabasan malzemesi verse de bakışları
Galip gelemedi mecnun kendisine
Tek şahadetlik bir nefesle
Çınlattı tüm gece susarak kulakları

Ama sormak lazımdı;

Kararmış bakışlarının altında kaç bulut ağladı?
Yoksa oksijeni kendisine yetersiz bir yaşamda
İntihara gözlerimin oksitlenmesimiydi bu?
Ya da vedalaşmalarda ki yeniden kavuşma ihtimalleri mi?

Ne kabuk tanıdı bu yara,
Ne de son darbesinde vicdanını anımsadı leyla...

Telaffuzunda dili kramplara sokan bir aşkın
En yalın ninnisiydi oysa küfür, alkol ikilemi
Ama çıkmaz sokak kaldı şiir şimdi kaleme, o bakışların ardında...