Tekerlemeden Şiir

kader diye sarıldığın olursa keder
keder çekmez yüreğin çeker gider,
giderken bıraktığı olur heder
heder olmak istemeyen aşkı bilsin yeter..
yeter ki; sevmek adına gözünü karartsın,
karartsın ki; aşka ait bütün karanlıklar utansın
utansın zamane aşkları, aşkın halinden;
hallerine baktıkça aşk, aşksızlığa yemin ederken..
yemin etmek dile kolay, maksat muhabbet,
muhabbette asıl amaç nefsi güldürmek
güldüreyim derken aman gülünç duruma düşme,
düşme sakın unutma herkesten yersin tekme..
tekmeler havadan inmiyor artık ne hikmet
hikmeti kalmadı dünyanın, dönüyor boşa
boşuna bunca laf, acı, cefa
cefa çekmek uğruna mı bu kadar çaba ?
çabala sev kendini, dünyayı ki huzur bulasın,
bulduğun huzurla sonsuz aşkı tadasın
tadarken tattır, sevdiğine ol kader;
bil ki; kader en çok yüzü gülenleri sever..