Telefondaki Sen
çaresizim,seni aradım...
konuşabileceğim kimse yok...
ne yapmalıyım...
telefonun diğer ucunda haykırıyorsun...
bırak peşimi...
peşinde değilimki...
sana aşkı anlatıyorum,dinlemiyorsun
karşında güzel bir kızla,
tavla oynuyorsun,
sürünüyorum,
sende bana hakaretler yağdırıp,
tafra atıyorsun...
konuşuyorsun ama hiç susmuyorsun..
hakaret,hakaret..
sevgi vardı ya aramızda hani,
aşk böceğim dediğin,
şimdi oldum istemediğin...
yalvarmak vardır ya haniii
yalvarıyorum..biraz daha dinle sesimi..
biraz daha dinleyeyim sesini...
olmaz deyip meşgule atıyorsun...
gecelerce uzun,uzun konuşurduk hani
uyurduk bazen telefonun ucunda
nöbetleşe,
nöbetimi devraldı,tavla saatleri..
okey partileri..
çaresizim,seni aradım...
konuşabileceğim kimse yok...
ne yapmalıyım...
çaresizim,seni aradım... konuşabileceğim kimse yok... ne yapmalıyım... çaresizliğin kısaca tarifini yapmışsınız tbr. hüzünlü bir şiirdi 😭😭