Tembel

Koca gün oflarsın puflarsın
Hep toz kaldırırsın durmadan
Devrilir yatarsın uzun eşek
Sana her yer sanki yorgan döşek

Attın mı mangalda kül bırakmazsın
Kafa şişirir hep palavraların
Biri bitmeden yenisi gelir peşinden
Sonu gelmez sende yalanların

Bir kibrit olsan alev almazsın
Odun işe yarar, sen yaramazsın
Martta yatarsın abril de kalkarsın
Hayat hep böyle geçecek sanırsın

İşsiz güçsüz hep avare gezersin
Sevgi kaybeder nefretler dizersin
Neden böylesin sen insan değilmisin
Cümle alemi canından bezdirirsin