Temizledim Bu Şehri Bizden
ay ışığının gecesi bu gece
namuslu bir kadın kadar
asil bu şehrin ışıkları...
davul zurnayla gelin gidiyor
gecelerim gündüzlere
çaresiz...
mecbur...
giden her arabanın peşine takılmak istercesine
her hüznümde
aldığım her yaranın ardından
sana gelmek isteyen
bir yürek kaldı elimde...
huzursuz...
yıpranmış...
yanıma kalan tek şey,
parçalanmış yüreğn olgunluğu...
acıya duyarsızlaşmak...
belki,
her yeni güne
yeni bir sensizlikle başlamak
köreltti beni...
ışıkları ışıl ışıl yanan
bu şehrin
dizlerine yatıp
hergece ağlayan masum benim...
hadi kaybet
beni kalabalığında zaman zaman yok et!
sayemde seni tanıyan bu şehir
yine benle gömsün seni
uzayan gecelere...
sen kendi şehrinde
gün batımı kızıllıklar yaşarken,
ben sapsarı bir güneşte yakacağım bizi...
bu şehirde...
👍👍👍👍👍👍👍ud83cudfbbud83cudfbbud83cudfbb😲😲😆
sayemde seni tanıyan bu şehir yine benle gömsün seni uzayan gecelere... sen kendi şehrinde gün batımı kızıllıklar yaşarken, ben sapsarı bir güneşte yakacağım bizi... bu şehirde...
tebrıler saıre güzel bir şiir olmuş yine ellerine sağlık
Duygularını bu kadar güzel dizelere döküp bizimle paylaştığın için çok teşekkür ederim.sağlıcakla kalemin daim olsun.
''yanıma kalan tek şey parçalanmış yüreğin olgunluğu, acıya duyarsızlaşmak'
Herşeyin olduğu gibi olgunluğun da bedelini ödüyoruz hayatta. Parçalanmış yürek ve duyarsızlaşmak da bu bedellerden sadece ikisi.Size katılıyorum. Hatalarımız bizim öğretmenlerimizdir derler bilirsiniz. Bence, ödediğimiz bedeller de öyle.
Güzel dizeler, şairini kutluyorum
şiirle ışıldayan kaleminizi kutluyorum şair.
" sen şehri "
ne güzel bir düşgerçeği... çok beğendim.