Temmuz Düştü
/Gün yirmi dört saatte dönermiş /
Yirmi beşinci saatte kalanımsın
Senli yanlarımı asarım akrebine
Doğarım biter gebeliği yelkovanın
Yastık altından çıkarırım
Dudaklarının ucundan çaldığım gülüşünü
Sararım üşüyen düşlerimi
/ Ay dediğin on ikiden ibaretmiş /
Mart vurur dünlerden kalan
Soluksuz kalır anılarım
Titrer bedenim aşka soyunur
Temmuz düşer ansızın
Donar kelimelerim ayazında
Susar yürek kuşum oysa aşktı güfte
Aralık gelir ardından
Yaprak döker güllerim
Serceler gözyaşına durur
/ Mevsimler dörtte kalmış /
Beşinci mevsimi yaşarım adı sen olan
Kokunu sürerim gonca güllere
Seyrederim yüzünü
Uykunun masumiyetinde
Saçlarımda unuttuğun ellerinle
Okşarım içimdeki çocuğu
Yaş döktüğünde ansızın
/ Sevda dediğin masalmış /
Sen olurum yüzyıllar ötesine
Yorgunluğum olursun şafak vakitlerine
Yüreğimin diğer yarısını
Adı aşk olanımı
Son sevdamı gömdüm sol yanıma
Vazgeçilmezim dedim
Unutmak mı? Yazılmadı asla
Nikah kıydım sonsuz yalnızlığına
Temmuz düştü avuçlarıma
22 Aralık 2008
Hamiyet Göz
tebrikler Hamiyet hanım, kaleminiz çok güçlü👍👍
👍😙
Temmuz düştü avuçlarıma Üşüdüm..
Yorum morum yok Harikulade; hepsi bu!
Güne düşen çok güzel şiirlerden birini o usta kaleminizden okumak ayrı bir tat.. Tebrik ederim efendim...
Aralıkta yazılan bir Temmuz şiiri ,güneşe yani muttluluğa duyulan bir özlemden mi doğdu acaba.Harika kurgusuyla dolu dolu bir şiir.Bu arada sanırım doğum gününüz.Tebriklerim iki kere;şiire ve gününüze.👧