Tenindeki Ay/rılık

Yummak istemiyorum gözlerimi uzayan geceye
pencere kenarında oturup
üç beş yağmur damlası seyrederken
uzaktan gelişini görmek istiyorum.
Sırılsıklam koşarken sana yağmur altında
yine başlasın şehvetli sevişmemiz
yine dudaklarınla bırak içime sızan nefretini
hasretinle değil !
Sensizliğinle değil !





Ben kendimi sende sevdim
seni sevdiğim için sevdim ben kendimi
usanmadım sana yenilmekten
bıkmadım da..





Geceme gölge düşmesin
uyumayayım ! Uyumayalım mı demeliydim
evet uyumayalım.
Sabaha kadar sevişelim hasretimizle
tenimizi yakan aşk/ın zillerine basalım
sonra
çocuklar gibi kaçalım
kimseler bulamasın bizi.Hiç kimse !





Ateşten bir duvar örelim kendimize
hiç kimse dokunamasın bize
ayıramasın.
Ben yıkılan hayallerimi anlatırken
sen
kurabileceğin hayalleri yıkarken
yarım kalmıştık ya
tamamlayalım hadi,ateşten gömlek giyip.





Bitsin diyelim
ve bitsin bu kabus
ben sabaha gözlerimi açarken
sen saçlarımı okşuyor ol
bitmesin sevişmelerimiz
bitmesin sevmelerimiz.





Yine hayaller kuralım senli benli başlayıp
bizli biten
yine sen sevdiğin şarkıyı söyle
ben omuzunda ağlayayım
gözyaşlarım göğsünden sızarken
sırf beni güldürmek için
gıdıklanıyorum damlalar düştükçe de
sonra beraber gülelim ve sarılalım ayrılmamaksızın.





Biliyorum özlüyorsun
yağmur gibi akıp gidiyor yıllar
dayanılması zor olan bu yol ayırımı,ömür götürüyor giderken
artık uğurlamalısın beni
vazgeçmelisin
ve
vazgeçmeliyim
daha doğrusu vazgeçmeliyiz.





O kadar çok senli hayallerim var ki neyse..





Arada da olsa kırılgan mektuplar yazar gönderirim sana
söylemediğin
söyleyemediğin sözlere kırılan,saklı kalan umutlarımı
yazarım üç beş satıra.






Dolunay !
Gece sende başlamıştı
Yıldızlara söyle onlarda bitecek.