Tevellüdün Son Demlerinde Sultanlık

puslu terlere devinim bir sabah
yorgansız bir yatak keyfi tek başına
bir temmuz sıcağı
soğuğum üşüyor terlere bulanmış
alışmak lazım artık


hoşgeldin sultanlık!


kırık bir keman inlemesi tavında her ses
tüm müzikler sanki hüzünlü çalıyor
sevinmekle üzülmek arası düşünmeler
saltanatın bedeli zamana keşide
siyah elbiseler dolaba
mavi apoletli bir ayrılık mı bu?
yoksa geç kalınmış bir iktidar mı?



doruklara sevda emeliyle
hakim tepeleri istila hevesi
planlı bir darbenin nihayeti
hayat sınırlarının
bir hakim tarfından çizilmesi!


her bitiş
sürçülisansız
tertemiz bir başlangıçtır hayata
azalttığın ağırlıkla daha süratli bir koşu
varidatına güller serpilirken yukardan
her türlü suikaste gebedir artık eşkalin
ne yapalım
inceldiği yerden koptu zayıf halka!
artık elinde bak
geç kalmış bir ayrılığın mazbatası!



mavi düşlere gerçeklik lazım şimdi
geri döndü sultanlık nasılsa
vakit
mevsimsiz özlemlere turfanda hayatlar vakti
kırık dökük esaretler çöpe giderken
payitahta yeniden bir merhaba demeli!



tevellüdün son demlerinde de olsa
bekaretin sıfatını nakşetmişler ya sana
hoşgeldin sultanlık yakıştın be bana!