Tıp
Bu şiir, 18.10.2019 tarihinde
günün şiiri seçilmiştir.
https://youtu.be/i8nHe9gfcsA
saçlarımın kırıldığını anneme demeyin
kemik tarağını kaybettiğimi bilmesin
gümüş bakışlarına hüzün düşmesin
sol yanağında ufacık bi gamze çıkar ya güldüğünde
hani herkesin fark edemediği
ikimizin arasında kurulan bir asma köprü gibi
işte o titremesin
şimdi herkes sussun
tüm yıldızlar
ay
bir resmin köşesinden yarımca doğan güneş
iki ucu açık kurşun kalem
çizmesin dumanı tüten evler
sadece bir süreliğine
susalım
-bugün-
içimde kırılıyor paslı tren yolları
ray çiçekleri boğuluyor gözlerimde
kimse uğurlamasın sevdiğini
hiçbir buğday biçilmesin bugün
neyin nesidir bu anlayamadığım
içim k a t l i a m gibi hüzün...bb
Şiirimi güne taşıyan değerli seçki kurulu üyelerine ve yine değerli kılıp okuyan yorum bırakan, bırakmayan kıymetli şairlerimize çok teşekkür ediyor sevgilerimi gönderiyorum..Gününüz aydınlık olsun..
Bahar denir başka ne denir ki? Tebrikler Baharım.
Annemin beyazlar içinde gülen yüzüyle gittiği gün gibi şiir. Yüzüme hüzün düşse sözcükler dizerdi.. O gün ve o günden sonra hıçkıra hıçkıra ağlamalarımı bile duymadı.. Sessizlik.. Tarağında kalan saçları.. Çorapları.. benimle bilmediğim şehirler gezen mezar toprağı. Yaşamak zor. Şiir olmasa bu ağrıları nasıl sarardı kalbimiz..
Anneler gitmese, şiir bitmese..
Şiire dair diyecek çok övgü olmasına rağmen ben buraya yaramı bıraktım şaire.. Affola.. .. D/okundu.. gece d/inlesin..
Bazen insanın içi katliam gibi hüzün ile dolar. Yüreğinize sağlık.
içinin katliam olması hüznün güz değilde kış hali olsa gerek... oysa sen dört mevsim baharsın...