Tombişim, Annem Seni Özledim

Tombişim,annem
Seni özledim

Yaşlı ellerini
Derin gözlerini özledim

Herşeyimi paylaştığım
Utanmadan soyunduğum
Katıksız,sorgusuz,sualsiz
Sevgi yağmurlarında ıslandığım
Seni özledim

Biliyorum,dünya yalan
İhanet var kapıda
Dostluk yalan
İki ayak yerine,tek ayakla yürüyenler var,izssiz
İki göz yerine,sekiz gözle seyredenler var hayatlarımızı
Aşk yalan
Bir duygunun ardında reddediyoruz gerçekleri
Kasırga çıkıncaya kadar
Ölüm gerçek
Yaşam yalan
Bir yalanın kıvrımında akıp gidiyor dünya
İpleri elinde tutana aşk olsun

Yalan olmayan sensin
Beni seven,özleyen,çiçeğim diyen
Bir rakamısın sen
Tombişim,annem
Seni özledim

Kocaman kadınlar olduk
Küçücük çocuklardık
İçimizdeki çocuğu solduruyorlar anne
Bir demet gül sunsan koparıyorlar
Kendini saklasan
Duvarlara kalbini resmediyorsun
Duvarlar yalan anne

Bende anneyim anne
Çocuğumun kalbi
Dünyanın bir ucunda atsa
Yüreğim ikiye bölünür seninki gibi

Hangi çağsın,sen
Bütün çağların toplamısın
Sofra kurarken,aşktan
Ağlarken,neşeden
Olmadık zamanda,dedemden
Namaz kılarken,bu dünyadan bahsediyorsun
Sen taşrada kurulmuş,zengin bir kütüphanesin
Tombişim,annem
Seni özledim


Senin gibi olmalıydım,oldum
Oğlumun,önce arkadaşı,sonra arkadaşı,hep arkadaşı oldum
Ve gözlerindeki sevgi,gözlerime geçti
Çünkü Tanrı isterse,doğurganlık her kadına nasip olur
Ama insanoğlunun,doğumdan ölüme sadık bir arkadaşa ihtiyacı var
Senin gibi
Olmaya çalıştığım gibi

Yalnız bir farkımız var
Ben hayatın kirli yüzünü biliyorum anne
Kirlenmeden yaşamak için
Balkonuma çamaşır asıyorum,nergis kokulu
Yazıma bahçeler açıyorum
Gönlüme huzur ekiyorum
Bir demet gül sana,bir demet gül oğluma,bir demet gül Allaha gönderiyorum
Kirlenmiyorum

Geceler bildiğin gibi değil
Saf yüreğin gibi,ışık ışık değil
Lacivert karanlıklar var ardında
Ve insan hep ışığı takip ederek yürümeli
Ellerimi çalıyorlar anne
Sen bütün kapıları açtığın için
Nasıl kapatılır bilmiyorsun
Aramızdaki fark
Senin bilmeyip,benim bildiklerim
Benzerliğimiz
Senin temizliğin,benim kirlenmemem
İşin sırrı çocuklukta
Ölümüne sadık arkadaşlığında
Ve yüreğime yerleştirdiğin sevgi buketinde
Tombişim,annem
Seni özledim

Nerden esti dersen bir gece vakti
Hayat bazen hırpalar ya insanı
Bu ara sıra bende
Ve sığınacağım
Sakin,duru bir limana ihtiyacım var
Çok uzaktasın
Yılın altı ayı görmüyorum derin gözlerini
Varlığın beni hayata çınar gibi kök saldırıyor
Bu gece içimden geldi
Dünyayı sana şikayet ettim
Savrulduğum yerlerimi emanet ettim
Oğlumu özledim
Özlemi şikayet ettim
Kısacası, bu gece
Senden emzik istedim
Uyumak için
Dizlerini istedim
Saçlarımı salmak için
Tombişim,annem
Seni özledim

İnsan sevişsede
Ölsede
Özlesede
Başarsada
Hükümdar olsa
Zavallı olsa
İnsan olsa
Büyümez....

İnsan , özüne
Çocukluğuna
Saflığına
Duruluğuna
Sevgiye
İhtiyaçlıdır....

İnsan,aramazsa
Özlemezsse
Ait olmazssa
Olmaz...

Sen benim,bu dünyadaki
En katıksız aidiyatımsın
Tombişim,annem
Seni özledim

28.Ağustos.2008/Çarşamba