Topla Gülüşlerimi Avuçlarına
Tut yüreğimin bir ucundan, kaldır beni
Kaybolmadan
Üzerine sis çökmüş sabahlarda.
Güneş çekince elini, ayağını
Ay titriyor parmak uçlarımda
Yıldızlar gölgeliyor gözlerimi
En yakın olanı sen
Kapatınca yolları bulutlar
Simsiyah hasret çörekleniyor içime
Ertesi geceye mayalanıyor umut
Senden sonra
Kaç kez yalan söyledim kendime
Bir bilsen
Ne taşlar öğüttüm göğsümde
Beklemeyi öğrettim de aklıma
Sözüm geçmiyor, isyankâr yüreğime
Ne zaman kapatsam gökyüzünü
İpil ipil dökülüyor saçlarımdan
Dokunuşun...
Vakitsiz boşalıyor gözlerim
Sel oluyorum sokağına
Aç hadi pencereni
Sızayım koynuna
Usulca
Topla tüm gülüşlerimi avuçlarına
Serp yüzüme
Baharım ol...ne olur.
08.06.2010
"DEĞERLİ VAKİTLERİNİ AYIRIP ŞİİRİME RENK KATAN, SES OLAN SN UFUK KARCI' YA TEŞEKKÜRLERİMLE..."
Fon bir Eylül akşamına saklanan dingin bir gece tadıyla. Şiirin lezzeti tarifsiz... Şairem yüreğinize sağlık.