Toprak Altında Nupelda

dudaklarımda hüzzam bir şarkının melodisi
adımlarım deli bozuk
adını bilmediğim coğrafyanın
topraklarını eziyorum


terkedilmiş iskele kuytusundan geçerken
martı çığlıkları kulağımda patlıyor
gemiler geçiyor göz hizamdan
ve
nisan yağmurları dökülüyor yüreğimden


gökyüzü kara bulutların istilasında
arsız gebeliğini üzerime bırakıyor
değil ki bedenimi çürüten yağmur
içimin köhnemiş yalnızlığı küf kokuyor


salaş meyhanenin / topal bacaklı masasında
kadehleri tokuşturmak istiyorum
dokunsun dilime şarabın mayhoş tadı
soluğumu şişeye boşaltırken
kırılsın kemanın teli
cilvelerimi bırakayım
sakız patlatan aşûftenin koynuna


kelimelerin ahengini poyraza kaptırmışken
bakma yüzüme!
cinsine cibiliyetine sövdüğüm adam
sözlerin sükutunda ki gizem
çarpmıyor mu karanlık çehrene
yok elimde nupelda
yok yüzümde gülücük


ah!
almayın beni içinize karanlıklar
ütopyamın dehlizlerinde
duvarları tekmeliyorum