Töre

Güneş'in pişirdiği
Renginin sarı
Dudağının çatlak olduğu topraklarda
İşlenmiş kabul edilen bir günah.
Günahı söyleyen bir kul
O kul ki
Kimisine ölümlü bir silah
Kimine ise sıcak bir ölüm bağışlar

Bir bağışlama gününde daha
Anadolu'nun ruhu boğazlanıp
Çatlak dudakları kanla sulanır
Alın yazısına bir kez daha
Kardeş katili yazılır

Kardeşlerin yarımda kalan hayalleri sanki
Uçsuz bir yeşillikte koşan bir attı
Asil,
Hızlı
Ve isyankâr.
Taa ki
Yeşile kurtların inmesine dek
Öyle kurtlardı ki
Sürüydüler,
Açtılar
At kadar da hızlıydılar
Ama asil değil
Yüzlerine tükürülecek kadar
Aşağılıktılar.

Kurtlar kemirirken hayallerin boğazını
Homurduyorlardı ve uluyorlardı uzunca
Baskın ve güçlüydüler
Atın acınası inlemelerinden.
Beyaz bir bayrak gibi dalgalanan yelesi
Kutsal kanıyla boyanıyordu
Ve iğrenç salyalarla da kirleniyordu

Durgun bir göl kıyısındaydı
Son bakışmalar ve son söz kırıntıları
Rüzgâr masum bir çocuktu
Kelimeler titreyerek çıkarken dudaklardan
Vedalaşmalar ve bağışlamalar
O kadar hüzünlü ve ürkütücüydü ki
Doğa bırakıverdi sağanak şekilde gözyaşlarını

İsyan rengi sönüktü bugün
Tek parlayan renk, kırmızı
Akan yoğun kanda ki kırmızı
Utancın sızlattığı kırmızı
Töre denen illetin karasına düşen kırmızı
Parlayan tek renk, gözyaşıyla gelen kırmızıydı.