Troika

sunak:

//Ey kısır zaman, ey yoksul felek, beni benden etmek mi tüm düşüncen, yoksa kalbur üzeri ateş dansından mıdır ve beni yakmakmıdır tek emelin.Ben kahrına soyunurken her geçen günün, her nevinde suskularamı emanet etmekmidir tek kederin..Koşuyorum ırmak boyu her düşüncesinde bana dair, sevdaya dair ve sevilene dair..Hiç bir umarım yok.Bilirim şans beklentim ötesi tek kırılgan noktama yükleyip her zahmeti, boşver çekerim her derdi yükle yükle, insafına sığınmıyacağım...Çekerim her bana müstahak gördüğünü..Ve ey sevgili, ey sevildiğini bildiğin halde iğne ucu kadar ışığı bana çok gören art niyetli ketum insafı olmaz bedbaht..sende mi bunca yaşanmışlıkları bana reva görürsün..Havalemsiniz bilesiniz....//
___________

Çalçamur tohumlarda çatlarken alın yazım
Mahpus bir gülüşte dudaklarında perçinli kaldım
Muştu ırmaklara karışıyorken söylemlerim
Ve akıyordum hegamonyasında elit düşüncelerin
Sen denizdin vuslatıma dair
Kavuşma yerimiz tuzlu sularındı
Kıvılcım bir deltada seninle buluşmaktı tek umarım

İroni bakışlarında ufaldıkça ufaldım
Sende tuz
Bende tatlı su döngüsü
Rodrigo konçertosunda işliyor serzenişim
Sana bulaşma
Sana buluşma
Sana karışma hevesinde inzivaya bürünük aşk serenatlarım

Dokunsan ağlayacak baht defterim
Kocaman dolu bir yürekle sana dökülebilirim
Troika düşlerimde üç koşum yılkı atı
Her rahvan koşmakta sana gelebilirim
Arzu kıyısında dejavu ülküm sen
İroni olsada ben dair yüreğinde
Umarsız hapsinde mahkum olabilirim

Zaman çözel gezinde adım karanlık yaftam
Eriyor mum sarkıtlarında çiçek yapraklarım
Saksıya sunuyor köklerimi can suyum sen
Razıyım balçığına bulaştır gözlerimi

Paskalya mevsiminde soyunuyor dikenlerim sen üzre
Yapraklarım utangaç edeblerime örtüyor
Raks et başımı döndür yalan sevdalığınla
Üç koşumlu troika süzgecinde beni süründürerek

Ozan yalnızlığıma mısra bulaştı
Sen kasavetinde kal yüzünde kocaman bir ayıp
Söz koşar kalemimde mürekkep biter
Sen içre sözlerim kayıp