Tuana...

katran sarısı gözlerinin rengi
ayrılığının hışmıyla yeşermiş
dönmemek üzere kapanmış kapı
sevmemek adına mühürlenmiş sözler





şimdi ben
ülkesi yağmalanan sultan gibi
kuşatılmış harabede yıkılacağım
hangi giyotinin altında
toprağa düşecek başım
seyret ve ağla
ağla tuana




öptüm yüreğinden nazende
elveda için sallanan elim
inmedi hala yanına
saçlarına kar tanesi değmiş miydi
kana belenmiş toprağa sor
alnımda yazan heceyi
oku
tuana





şimdi sen
her damlasında bir kelebek
apansız düşen yağmur tanesisin
çöllerime bahar gelmez yorulma
yorulma sevmek için gözlerimi
çölleşsin bedenim
çölleşsin tuana






sonsuza kanatlanan yıldız gibi
kayar kirpiklerimden gözyaşının izi
tarih yazar senli bakışlarım
söylemez kalemin ucu
hangi kurşuni isme müptela
tuana
bir damlayım kapında
aç
bulutları getirdim sana












Gaziantep
21.02.2008