Tükenmezleştirdim

Çaldığım sözcükleri ajandamın arka sayfasında biriktiriyorum
Tersten yazıyorum
Dökülen nağmelerim en başında ajandamın
Ve ismin hece hece
Tüketmedim harflerini tükenmezleştirdim kalemimle
Her silgi değdiğinde keşke diyorum
Siliyorum.Siliyorum.Siliyorum.
Nafile bu çabam
Doğru ya tüzkenmezleştirmiştim!

Şimdi
Duvarlarda konuşuyor
Boyuyorum başka renge şahitlik etmesinler diye
Utanıyorum belki de
İnsanın aklı değişmediği gibi
Duvarların rengi değişse de bir şey fark etmiyor
Hala konuşuyorlar
Çok arsız bunlar
Susun!Susun.Susun

Bastığım toprak
Sokaklar daralıyor
Çünkü onlarda konuşuyor
Bu ev,bu şehir,o tepe,dolunay !

Olmaz olasıca dolunay, o gece/başlayan o gece
Sadece yıldızlar ve dolunay yanı başımda
Yanı başımızdalardı
Yazın ortasında soğuk olur mu?Soğuktu işte!
Isıtmıştık birbirimizi sıcağımızla
Her şey tam orada başlamıştı.Tam oracıkta
Tek şahidimiz Yıldızlar ve Dolunaydı
Belki de onların oyunu bu
Bile bile Cehennem ateşine attılar beni

Her rüyanın gecesi ve gündüzü olduğu gibi
Her hayatın da bir sonu vardır
Cennet ve cehennem
Düşeceğin uçurum sonunda
Ya ateşten gömlek giyersin
Ya da
Beyazdan kanatların olur
Ve
Yaşam boyunca Cennet mi / Cehennem mi der durursun
Aşk da böyle bir şey şair...