Türkü Gözlerinde Nergis Topladığım Sevgiler

Ey türkü gözlüm
Ey can özüm
Ey baharım
Ey suskun bakışlarımın kefaleti olan gözlerin

...

Zamansız yağmurlardan sonra gördüm seni
Sensizliğin katran karası renginden
Üstü örtülmüş gecelerde
Sızan bir ay ışığıydı
Gönlümden gönlüme kayarken sözlerin
Bir heyelan ki
Üstümde ne varsa getirmişti sana
Kulağımda bir çığlık çınlıyordu
Tarihini kaybetmiş
Gözlerinde son şarkıyı mırıldayan
Küf kanatlı melek


Bilesin ki ;
Zaman geçer bu şiiri her aşık alır üstüne
Herkes benim der kendince
Ruhumu sana koparan yediverenler
Dalından kopan her şey
Benim diye sahiplenirken
Sanadır bu şiir türkü gözlüm
Kıyamda durduğum sensizliğim


...

Şimdi kana bulasan da
Yıldız düşmüş gecelerimi
Karanlıklarda sevdayı beklesem
Bir sıcak çayın dumanında kaybolsam
Unutmak adına notlar düşsem
gönlüme
Çizgisiz resimler çizsem
Sararmamış yapraklarda
Beyaz bir sevda arasam
İhanet kokan
Günü birlik
Sevda sandığımız aşklara inat
Eskilerden aşklar çalsam sana

...

Adım olsa herhangi bir şey
Sen olsan bende
Gözlerin düş / se
Düşlerime
Yıldızlar kaysa , tutuşsa
Karanlık alevler yaksa tenimi
Yarası sen olsan gönlümün
Gözlerinde bir bahar kopsa
Türkü gözlüm

Dikeninde sevdim
Bülbül değildim
Mahzun yüzünün
Bükülmüş
Dökülmüş
Yapraklarında kalmıştım
Hasretler yağmıştı kayıp giden yapraklarından
Damla damla dökülürken gözlerime
Gözlerin kalmıştım

Kan aksa da ruhumdan
Yamalı olsa da sözlerim
Cümlelerimin cümlesinden vazgeçmiş olsam da
Nergis olsam da her aşka
Sen asıl ben

...

Aşk Benim Yüreğimde Sen , Yine Senin Olurdum Sen Olsaydım Ben...