Tûtiya
Ses
Çığlıkla
Âhu şîrîn
Karanlığın râzına
Ömr- i cavidanın sarılırken gecenin koynuna
Ben sefil
Nasıl anlatmalıyım seni
Tig ? i cellâdın batarken ruhsarına
Düş akıyor
Anlıyorum
Bulaşmış beyazın saflığına sevda
Sen dökme güneşini
Râkib- i aşkın mazharında
Bir divanenin aşkında
Sen bin yıllık güzelleri kıskandıran
Nârınla
Ey nazlı perîveş
Aşkı armağan et bu dünyanın
Bağrına
Tı»tiya bir mazmundur sevgili dostlar ve sevgilinin ayağının toprağı olarak geçer...
Tutiyalar aşkın kokusu olmuş şiirinizde.