Tutmadın Ellerimden
Her gün yanmaktan ise gideyim bu şehirden
Yaşadığım acının farkı yoktur zehirden
Karşıya geçemedim sevda denen nehirden
Tutmadın ellerimden sırtını dönüp gittin
Hatıralar har gibi alev alev yakıyor
Geceler katran gibi yüreğime akıyor
O yar yanıma gelmez pencereden bakıyor
Parlayan yıldızımdın boş yere sönüp gittin
Bir umut için çektim kahır dolu günleri
Güldüm başıma geldi terk edip gidenleri
Şaşırmış durumdayım doğu batı yönleri
Çaldığın hayallerin üstüne binip gittin
Acıklı bir anlatım güzel bir hece güzel dost sayfanı selamlıyorum!
hüzünler yakışıyor şiire tebrikler.
Her insanın düştüğü bir tuzaktır aşk ...Amma ne kemik kırar nede bedensel bir arıza bırakır..sadece yürek yakıp ya ağlatır ya da söyletir.Şiirinizde bu temanın mükemmel bir şekilde işlendiğini gördüm..Kutlar ve başarılar dilerim......Mustafa Özçiçek...İzmir..
👍Acı bir aşk hikayesi gib, kutlarım İbrahim abi ellerine sağlık...👍
umutların tükendiği duguların dibe vurdugu hüzün yüklü bir şiir düşmüş bu akşam dost sayfasına
gecemin ilk şiirinde hüzne gark ettin yüreğimi:((
ustaca yazılmış bir şiir okuttun yine bizlere kutlarım muhterem abim ellerin dert görmesin.👍