Tutsak Yıllarım
Kırık bir yanım
Ne çok üşüyorum..
Hüzzam bir şarkı,
Eskimeye yüz tutmuş aynalarım
Gelecek sefere
Aşmalı bu dağları
Kanadından tutmalı
Kader yazılan kelimenin...
Tutsak yıllarım
Yarın,
Güçsüz elllerimden kurşun gibi dökülecek
Sessizce.
Perde perde
Bir ben çıkacak sahneye
Son rolünü oynacak
hatıralarım..
Neredesiniz bilmem ki
Buhara kokulu heybeme doldurduğum
Benden olduğunu çoktan unutmuş
Coşkularım
Yorgun gün akşamla çekilince yatağa
Yavaş ve sessizce uyuyor keder
Ve anılar yük yük ağarıyorken saçlarımda
Yıldızlara kafa tutar
Ağlarım..
Ya ölüm ya kalım kavgasıdır bu
Alev nefes alır,
Ateş kusarım...
şiirimin düzenlenmesinde bana yardımcı olan Cemal Mıhçı kardeşime çok teşekkür ederim..
ablam...
final diyorum...
hayatın neresinde nasıl olursak olalım "ateş kusmak"
yakar da ısıtır da
ayar kişide kullanıldığı sürece...
tebrik ederim...
👍Kutluyorum güzel şiirini. Sevgiyle kalın.
Tebrikler Şehnaz hanım güzel bir şiir okudum kaleminizden tebriklerim size ve şiire👍👍👍👍👍
yüreğine sağlık ablam
👍👍👍👍👍
Senin mutluluk için oynadığın bu hayat oyununu.
Kapanmasın hayatta hiç bir perdelerin. Sarsın bütün dünyayı senin oluşturacağın, Bu mutluluk adına açtığın, gönül pençerenden, Işık gibi sızan o güzel sevgi selin.
Sen, yaşamak için ne alevden nefes al. Ne de ateş kus. Sen yaşa, dünya görsün. Bu yaşamdan sen değil, Hem dünya hem de kader utansın...
Şaire hanım, senin için sonsuz mutluluklar diliyorum.
Saygılarımla ....