Tutsak Yıllarım
Kırık bir yanım
Ne çok üşüyorum..
Hüzzam bir şarkı,
Eskimeye yüz tutmuş aynalarım
Gelecek sefere
Aşmalı bu dağları
Kanadından tutmalı
Kader yazılan kelimenin...
Tutsak yıllarım
Yarın,
Güçsüz elllerimden kurşun gibi dökülecek
Sessizce.
Perde perde
Bir ben çıkacak sahneye
Son rolünü oynacak
hatıralarım..
Neredesiniz bilmem ki
Buhara kokulu heybeme doldurduğum
Benden olduğunu çoktan unutmuş
Coşkularım
Yorgun gün akşamla çekilince yatağa
Yavaş ve sessizce uyuyor keder
Ve anılar yük yük ağarıyorken saçlarımda
Yıldızlara kafa tutar
Ağlarım..
Ya ölüm ya kalım kavgasıdır bu
Alev nefes alır,
Ateş kusarım...
şiirimin düzenlenmesinde bana yardımcı olan Cemal Mıhçı kardeşime çok teşekkür ederim..
ablacıgım tebk ederim yüreğine saglık çok güzel olmuş
esir düşmüş,zamanların bedelini ödüyoruz ağır ağır...
hep aynı sahne ve biz sahnede hep son oyunu oynayan rol adamlar...
hayata ve yaşanmışlıklara olsun bu şiir,
engin yüeğinizi kutlarım
sevgiyle kalın...
hüzün kapladı sayfayı,
çok duygulu bir çalışma,
şiir adına mükemmel,
tebriklerim yürekten