Tutunup Poyraza

Zamanın zifir aralıklarından
Şiir yazıyorum
Ziyan edip cümleyi

Cenazeye ağıt
Azrail'e hibe...

Soyup bedenden
Güneşin vurgunlarına sürüp
Asıyorum

Biliyorum
Yakıyorum cünüp üryanlığı.



Ben ki
Memeden yoksun öksüz
Kokusu çalınmış gelincik misali, sürgün

Dağların bekâretini çalıp
Kartal kayasında rakımsız kabirler kazıyorum.



Tut ki
Avuçlarında bir tutam toprak
Şehrinin mihrabından,
Papatya kirpikleri yaslarında ıslat.



Ben ki
Sina'da bedevileşen dudak
Aşkın köz hallerinde kül
Kupkuru, yağmur kokusuna hasret.


Gel
Gel bre
Tutunup poyraza
Kıraç topraktan musallaya

Güneşin doğum saatinde
Yarım kalmışlığımı göm...