Üç Adımda
/birinci adım...aşk'a bağımlıysan/
ad koyma törenlerinde iç çeken sevdan
önce buruk bir bakış
sonra şimdi ki zaman
ses hızında yeniden çoğalan haykırışlarla yalan
açık gözlerde bekleyen sessiz ve mağrur göz yaşı
kimsenin gözlerine bakmayan elveda ile kucaklıyor seni
kirpiklerinde kalan uykunun
taptaze duran hasretini söyle
gitmek mi kalmak mı
gölgesini saklayan aşk'a bağımlıysan eğer
geldiğin yollarda unutulmuş bakışlar kadar sahipsizsin
ve hiçbir şeydir adın
/ikinci adım...kaçamıyorsan/
zamansız tüm söylenceler şehrinde
aysız bir gece için dökülüyor karanlık
göğsünde uyuyan kanatsız melekler için
ve bir o kadar da yalnız yıldız için
kalbinde ateşin dağılmayan yorgun alevi
pişmanlığın dayanılmaz hafiliği ile sarıyor seni
damağında kalan tadın
taptaze duran acısını söyle
aşk mı kül mü
gölgesini saklayan aşk'tan kaçamıyorsan eğer
sayfalar arasında unutulmuş çiçek kadar sahipsizsin
ve hiçbir şeydir kokun
alicengizoyunu
(...üçüncü adım...gülümseyerek ağlamayı öğreniyorsun...)
(...üçüncü adım...gülümseyerek ağlamayı öğreniyorsun...)
Bu şiirin ve bu cümlenin üstüne diyecek hicbirşey yok sanırım..
İçten tebriklerimle..