Üç Noktalı Sen(siz)lerle Geliyorum...

İroni bir yalnızlığın çığlıklarını akort ediyor gece
Ney hazzında inler matemin suskun nidası
Yokluğunun anaforunda savrulurken ruhum
İstesemde kaçışım yok bilirim, isyanlar kifayetsiz
İnadına Aşk konaklıyor bütün hücrelerimde
...Kanıyorum ince ince sızlarım Sensiz...

Sana yontulmuş düşlerde sirayet ediyor yüzün
Suretinle yıkanır çorak ruhum, bakışınla meftun
Aşka tanıklık ederken, güneşe ihtilal gözlerinde
Asılı kalmış bakışlarım, aymazlığında fersiz
Ve ele verirken hissiyatımı gözyaşlarım
Şuhasında gark olmuş çaresiz
...Sağanaklarındayım ağlarım Sensiz...

Haykırmak istiyorum karanlığa bitsin sensizliğim
Nafile, her çırpınışta çoğalıyor cesaretsizliğim
Susmaların içinde hapsolmuş sözcüklerle,
İtiraftan yoksun cümleler dolanır Us'umda ümitsiz
Ey katlime ferman yazan Yar !
Bu sessizlik, imkansızlığını bilipte
Katledilmiş vuslat yangınların ihbarıdır bilesin
...Ateşlerindeyim yanarım Sensiz...

Acıları sarıp içiyorum kanarken gözlerim kızıl bir şafağa
Dumanında çoğalan senlerle boğulurum her nefeste
Miladıma yürüyorum kör karanlıklarda
Eksilmekte iken akrep-zaman muhalefetinde ömrüm
Zamanı sana ayarlıyorum çaresiz,
Durduruyorum sen diye dönen sevda kadranımı
Anıların kıvrımlarında gezinirek avunur şimdi ruhum
...Düşlerde dolanırım tek başıma ıssızım Sensiz...

Yazgısı içinde esrik bir serencama yenik şimdi gönlüm
/Ölümle dirim arası bir çizgide nüksederken aşkım,
Hep acıya meyilli aşk seremonilerinden,
Ve katliam yüklü gidişlerinden yorulmuş, takatsiz/
Kayıp gidiyorum bu bedenden bir yıldız gibi
Kimsiz, kimliksiz
...Ve Sensiz...

Üç noktalı sen(siz)lerle geliyorum
Bırakıp ömrümü kalbinin dolaylarında
Azad edilmiş bir ruh ve senleri yüklenmiş bir aşkla
Geliyorum miracına ey yar !
Bu can_ı beden taşımaz oldu sensiz...