Üç Odali Konak

Sessiz'din bir gece yarısı,
Üç odalı konak.

Ayrıldı yollar,su gibi aktı,
Kör bir ırmağa karıştı bazen.
Duvarlar'da eski resimler an gibi canlı,
Hafızamın yanılgısıydı geçmiş,bir sevgiliye

Gönlüm gibi ölgün sarı lacivert oda.
Çalındı hayatımdan,sorgusuzdum
....................................................
Üç odalı konak sır yüklüsün
Mevsimler yalnızca camlarından geçiyor.
Kar yağmış ihtiyar gibi seyredecek pencerem yok,
Gençliğim gibi, bağıracak sesim yok.

Gittikçe yitiyorsun gözümde,
Sen benim için anılar duvarısın.
Dışardan reddettiğim sesler,iç sesim oluyor
Durmaksızın bağırıyorlar sonra
.
Tanıksın,haksız terk edilişime.
Yalnızlığa mecburdum,
Yaşamaya mecbur olduğum gibi.

Azala azala geldim sana,
Çıplağım,hazan vurgunu ağaçlar gibi.
Yıllardır yapraklarım sürmedi,
Yağmurlar yağmadı üzerime....

Üç Odalı konak
Bazen seslerle doldun.
Yanlıştı kırılgandı,duvara aksetti,
Her ses içimde yeni bir yalnızlığa doğdu.
Kalabalıklaştıkça ,azaldım.

Yalnızlığa mecburdum,
Yaşamağa mecbur olduğum gibi....

Çiçeklerin renksiz,
Suların dalga kırana vurulmuş,
Tek çağlayan var,içimde unutulmuş.
.............................................
Söyleyebilirmisin?
Yaşanmamış bir ömrün hikayesini
Ben günahkarmıyım?

Her gelen gitti senden....
Mecburiyetsiz bir sevgi bilmezmisin?

İki kişilik yalnızlığın tarifi yok,
Tek kişilik yalnızlığın ifadesi yok,
Öyle çok sınav geçiyor'ki yaşamdan sessiz....

Üç Odalı Konak,
Yalnızlığa mecburuz,
Yaşamaya mecbur olduğumuz gibi.

Seni rüzgarlar sarıncaya,
Beni hayat sınayıncaya kadar,eleleyiz.
Belki bizim'de veda bilmeyen seslerimiz olur
29.Nisan .2008