Uçmak

UÇMAK

Uçmak,
Uçmak ne güzel masmavi mutlulukta.
Taş yok diken yok bu yolculukta.
Çık çıkabildiğine, git gidebildiğine,
Korkma,engeller yok, nede mutsuzluk gibi dar.
Uç, gez, mutlu ol olabildiğin kadar.

Aç kapısını mutluluk kuşunun,
At kendini masmavi sonsuzluğa.
Sıfırdan başla ümitlerinle,
Bu yolculuğa.
İn inebildiğin kadar,
Dünya denen kucağa.

Gaye kötüyü unutup,
Yeniden doğmak,
İnsanlara, insanlığa.
Mutlukla girmeli kapısından,
Masmavi mutluluğa.

Yaşar KOPUZ...19.06.1974...İst.