Uçurum Çiçeği

Sarp Kayalıkların kenarında duruyorum öyle durgun
Bir rüzgar kımıldasa düşeceğim derinlere öyle doygun


Yenildim hayat kabül ediyorum
Yinede sen değilmisin uzaktan güldüğüm
Ne senli ne sensiz uçurumlardan düştüğüm
Bir yaprak gibi savuran sen değilmisin



Taşlar kayalar ve umman deniz
Kucağını açmış bekler beni sensiz
Gidip dolansam kollarına
Yarınlar sensiz bensiz
Uçurumlardan yiten sen değilmisin


Hazan da olsan ey rüzgar
Yeşersen sen bahar
Ben hep güzleri yaşadım
Beni bu hallere kayan sen değilmisin



Esince ruhum
Deli gibi yuvarlandı hayallerim
Bir mavinin kucağında geldi ölüm
bu hallara koyan sen değilmisin


Sende yaşa hayat
Bu hayat senide bitirir bir gün
O uçurumdan düştüğün gün
Ben değilmiyim seni bu hallara koyan
Arkandan bakıp sana acıyan



Uçurum çiçeği, her dem eksik olmaz eser-i
Zehir zakkum gibi
Bir el uzanır
Uzansa da yuvarlanır
O derin sevgi uçurumundan
Sen değilmisin beni bu hallara koyan