Um(n)ut'un Dönek Harfleri

Yakama kenet iki el
birinde terk, birinde kal
kötürümdür aşk.

Salsan gönül kepenek,
bağlasan akıl serpenek.
Vay be hayal gözlerine
yandığım öpenek,
sen çıkma emi saklı dergahından,
tutuşursun elbet bin ahımdan.

Geceye ilişik yüzüne örge
manasız donuk bakar gözlerime özge gözlerin.
Ateşe vursa duman vermez ayrılığın,
ki çıkanlarda batarken acı acı,
aşka atıf gelsem söze,
yükle sen gamı öze,
nicedir batar atlas çiçeklerin.
Salarım iplerini her gece
serpantin sözlerin atonal dizelerine
tutuşursun elbet bir hecesinden.


Sersefil hayatın adı sen değilsin,
adı geceye um(n)ut dolduran kadehlerin
dönek harflerinde.
Birer birer dökülürken sevdiklerim ve sen,
ne zaman dalımda bir kış yalnızlığı olursan ardımda,
bende düşerim paslı kar kefenimle göğsüne.
Bir virgülle işaretler bizi toprak,
önümüzde vardı, ardımıza da konacak.
Bir vakit izler bıraktığımız zamanın anında.
Tutuşursun elbet ardıma vicdanın ağıtlarından.