U/mutsuzdur Şiirlerim...

( I )

Ayrılık terennümlü mısralar yoğururken sana dilim,
Gönlümün görmez tarafından yaşlar akıtırım
Kararsız gecelerime.

Gel/sen

Ya da

Gelme/sen ne fark eder
Yaşımı inkâr edercesine ruhum yaşlandıktan sonra.

Hani inadına yaşamaksa adı düşkünlüğün
Bahar akşamları hayal ederim,
Biraz deniz kokan...

Olmaz ne yapsam da,
Mutluluk geçmez içinde,
Bilirsin u/mutsuzdur şiirlerim.

Başımda dolanan
İsimsiz bir delilik ki sorma,
Ne kadar uğraşsam da,
Artık birbirinin yükünü çekmez aciz kelimelerim.




/çünkü tüm hayallerimin aksine gerçeklerim
Buram buram kan kokar benim./

( II )

Mutlu evlerin, küçük odalarında
Çocuklarına peri kızlarına sevdalı şehzadelerin
Başı başka sonu başka masallarını anlatırken anneler
Ben
Tüm varlığımla sıyrılıp kâbuslarımdan
Kimseye anlatamadığım düşlerimde
Dokunmaya hasret kaldığım saçlarına
Bahardan çaldığım sesleri asarım.

Ama nafile...

İçimde büyüyen bu çorak coğrafyaya
Can olmaya yetmez ağlamalarım.

Çünkü söylenen tüm yalanlara inat
Gün ısrarla geceye sevdalıdır...
Kim aksini söylese de
Bu, evrenin değişmez kuralıdır.




/Özlemimdir, kuruyan dudaklarımda
İsminin zikrinden kalan sızı.../

( III )

Sana nasıl anlatmalı bilmiyorum.
Keşmekeşin hüküm sürdüğü bu şehirde;
Hele ki
Kimsenin pencereden bile bakmaya cesaret edemediği saatlerde
Gece, doğurduğu çocuklarını saklama telaşına düşer.
Köşe başları mutluluklarını satmaya çalışan muhabbet tellallarına,



/İnsana değil
Hayata sermaye olmuş kadınlar yarenlik eder./


Kim bilir doğmaya gücü yetmemiş kaç piçin katilidir
Umuma açık bu bedenler.



Ve işte tüm varlığına rağmen beni öksüz bırakan
Bu kendine bile hasım şehirde,

Düşen ve kalkan,
Ölen ve yaşayan
Tüm aşkların feryadına,
Hiç sevda yükü çekmemiş martılar şahitlik eder.




nisan'2009 aydın...