Umutsuzluk Şehri

umutsuzluğun şehrine doğru yol aldım
şimdi hüzünlerle kaplı bir odadayım
hayal bile kurmaya yasaklıyım.

isyan bayrağını çekiyor gözlerim
derin bir uykuya dalmak istiyorum
rüyalarda ile olsun göreyim sebi sevdiğim.

deniz gözlerinde boğulmak isterim
sensiz bu şehirde neyleyim
seni kalbime nakış nakış işledim.

somun renkl soğuk taş yığınının arasında
sesini bari duyayım arasıra
umutlarım azalıyor burada sıra sıra.

deniz gözlerim seni görmeyi başaramıyor
kalp gözüm de yavaş yavaş kapanıyor
korkarım yüzünün şekli de hafızalarımdan siliniyor.