Unutma Bahar Gözlüm

Hayat öyle uzun
Ve öyle kısa ki sevgilim
Kederden uzak ta
Umuttan habersiz
Geçer mi günlerimiz
Daha ne kadarını yaşadık ki
Ne kadarı kaldı elimizde
Ömrümüzün

Yaşanacak yıllar var önümüzde belki
Belki de günler
Yürünecek uzun yollar
Belki de sadece gördüğü gözümüzün

Unutma
Sen kadar şanslı değil Dünyanın yarısı
Sen kadar umudu yok çoğunluğun
Adı yasak bir cümledir şimdi
Tutuklu bir çocuk gülüşün de
Mutluluğun

Oysa
Sen şimdi sıcak bir ev de
Bir bilgisayarın başın da
Elin de çay bardağın ve sigaranla
Sevdiğin adamla konuşuyorsun

Bu sana çok değil biliyorum
Hatta şimdi hazarın kıyısın da
Yürümek var seninle
Korkmadan kopacak fırtınadan
Yürümek var
Bakü de sabaha yol alırken
Buz beyazı bir akşam

Unutma
Hayatta üzüleceğimiz şeylerden çok
Mutlu olmak için sebep var
Yeter ki solmasın
O bahar sabahı gibi parlayan bakışlar

Güzel olan sensin bunu unutma
İçindekiler ve dışındakilerle
Hüzünlerin,umutların ve sevinçlerinle
Yani seni sen yapan her şeyinle

Güzel olan seninle olmak
Her şeye rağmen
Kilometrelerce uzakta
Bir Kafkas seherinde