Unutmak Ne Mümkün

Bir ses duysam senden inceden inceye,
Koşar gelirim korkusuzca istediğin her yere,
Ne yaşama sevinci kaldı bende ,
Ne de ölüm korkusu.
Sadece ağlamak kaldı bende, denizler taşırarak...

İstediğim bir yudum aşkındı.
Gülen yüzlerinde güller açardı.
Sonbahar gelince yapraklar gibi,
Savruldum bir o tarafa bir bu tarafa...

Şimdi ;
Yıldızlı gözlerini unutmak ne mümkün,
Ne mümkün kalbimdeki acıyı unutmak.
Belkilerle umudumu her gece tazeleyerek,
Bakarım semaya belki görünürsün diye...

Ne mümkün,
Şimdi Hayalin gözlerimin ferinde....


23 Ekim 2009