Usandım

Günlerdir hep gizlendin,mechullere karıştın
Esen yelden izini ,sora sora usandım.
Sanki bir hayal oldun, düşler ile yarıştın,
Gördüğüm her rüyayı ,yora yora usandım...

Kokun sinmiş yastığa, başımı koyamadım,
Söküp atayım dedim,inan ki kıyamadım.
Bir tel saçını buldum, kokladım doyamadım.
Ah çekip şu sineye, vura vura usandım...

Çektiğim bu ahlardan, ciğerlerim söküldü..
Söz dinlemedi yaşlar, gözlerimden döküldü.
Hüzün çöktü üstüme,nazlı boynum büküldü.
Sessizce bir köşede, dura dura usandım...

Yemeden içmeden hep, çektim inan elimi.
İki tatlı söz çıkmaz, mühretmişim dilimi.
Ne kadehler ne meyler, silemezler derdimi.
Boşalan şişeleri ,kıra kıra usandım...

Sensiz nefes almayı düşünmedim ki biran.
Sen yokken sol yanım da,yoldaşım olur hicran.
Titremez mi yüreğin,yokmudur sen de vicdan?
Açtığın bu yarayı ,sara sara usandım...