Usul Usul

Sönmüyor yüreğimdeki yangın bir türlü
Perdeleri çekilmişken geçmişteki sevda
Süslercesine kaybediyor beni bağrında
Usul usul yoruluyorum son umutlarımda

Parmaklıklar paslanmış tuzlu gözlerimin önünde
Bir fırçaki sürüyorda sürüyor şair yüreğime
Sensiz gördüğüm dokunduğum ne varsa
Usul usul kapanıyor gözümdeki pencere

Kuşanmış yıllar silahlarını kalkanlar elinde
Bir yaraki çekmiş kılıcını sol göğsüme
Düşsede bedenim yere kanlar içinde
Usul usul kalkar yine yürürüm senin sevgine

Fırçamdaki resim bile değişmedi yüz göz aynı sen
Çiziyorum çiziyorum bir ağlıyor bir gülüyorsun
Hele yastığımın ucundaki kara uçlu kör kalem
Usul usul yazıyorum kahroluyorum işte