Üşür Avuç Çizgilerin

Sararmış bir nevresim gibi, eski yılları
Yıkarsın,
Güneşte kurutup katlarsın
Bir dolaba kapatırsın sonra
Gördükçe hatırlarsın
Naftalin kokulu gülüşlerden
Bir ayrılığın kaç aşk doğurduğunu,
Her doğumun kaç ayrılık olduğunu...
Cam kırığı gibi kanar için
Kaç yalnızlık olgunlaştı kollarında
Sayamazsın...


Her ayrılıkta, tamamlanmış
Yalnızlık olur, ömür...
Gözlerinde dalgın bakışları gibi, bir çocuğun
Kırılan umutlar, esrik yolculuklar
Ve zaman çökeltileriyle,
Üşür avuç çizgilerinde
Isıtamazsın...



Temmuz-2009